27 lutego 2013 r. wzięliśmy udział w jednodniowej wycieczce do Berlina, sponsorowanej przez Biuro Turystyczne „Hubtour” ze Szczecina. W wycieczce uczestniczyli słuchacze trzech Uniwersytetów Trzeciego Wieku z: Sierakowa, Obornik Wlkp. i Wrześni. Dla każdego uniwersytetu przypadły 23 miejsca. Autokar piętrowy dysponował siedemdziesięcioma miejscami dla pasażerów, dwoma dla kierowców i jednego dla pilota – przewodnika. Z miejsca zbiórki wyruszyliśmy punktualnie o godz. 5.00. W drodze do Berlina, w Obornikach, dosiadło się ok. 20 osób, resztę uczestników zabraliśmy w Sierakowie. Na miejscu byliśmy o 11.20.

Zgodnie z programem wycieczki najpierw poznaliśmy wschodnią część stolicy Niemiec z Placem Aleksandra, któremu tę  nazwę  nadał  cesarz  Fryderyk Wilhelm II, gdy  25.10.1805 r. na  placu defilad uroczyście  podjęto składającego wizytę cara Aleksandra I. Nad placem góruje wieża telewizyjna z 1965 r. doskonały punkt widokowy i orientacyjny.

Zatrzymaliśmy się na Wyspie Muzeów, by obejrzeć kompleks obiektów muzealnych: Muzeum Pergamońskie, Muzeum im. Bodego, Starą Galerię Narodową, Stare Muzeum i Nowe Muzeum. We wszystkich tych obiektach zgromadzone są przede wszystkim skarby archeologiczne, a eksponaty pochodzą z różnych miejsc świata, toteż cały kompleks wpisany został w 1999 r. na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Przy historycznej ulicy Berlina Unter den Linden („Pod Lipami” – nazwanej tak w 1647 r. po  posadzeniu wzdłuż alei drzew lipowych), oglądaliśmy wiele budynków zbudowanych w czasie Królestwa Pruskiego: Uniwersytet Humboldtów założony w 1809 r., Pałac Następcy Tronu, pałac Hohenzollernów, ambasady Francji, Rosji i Węgier, kościół św. Jadwigi (zwiedzaliśmy wnętrze), Operę, Arsenał (obecnie Muzeum Historyczne), pałac Wilhelma (Kaiser Wilhelm Palais) i inne obiekty.

Na Bebel Platz widzieliśmy symboliczny, podziemny pomnik „Pusta biblioteka”, upamiętniający spalenie tu, w 1933 r., 25 tys. książek, których treść była sprzeczna z ideologią faszystowską – m.in. Tomasza Manna, Heinricha Haina, Kanta, K. Marksa. Przez szybę widać puste półki biblioteczne. Jednym z najpiękniejszych placów w Europie, na Gendarmenmarkt, położonym niedaleko Unter den Linden, podziwialiśmy dwie bliźniacze budowle: Katedrę Francuską i Katedrę Niemiecką oraz Salę Koncertową, w której obecnie mieści się Berlińska Orkiestra Symfoniczna. Przed Domem Koncertowym wznosi się na cokole pomnik wielkiego poety niemieckiego Friedricha Schillera. Widzieliśmy też piękną, w stylu włoskiego renesansu Katedrę Berlińską, pobudowaną w latach 1894 – 1905; na miejscu pierwotnej świątyni z XV w.

Autokarem przejeżdżaliśmy obok kościoła pamięci cesarza Wilhelma I, otulonego materią ochronną na czas wykonywania bieżących robót  remontowych obiektu. Z tego  też  powodu  nie  mogliśmy zwiedzić zabytku, ani obejrzeć z zewnątrz. Najruchliwszym i największym placem centralnego Berlina jest obecnie Plac Poczdamski. Po zburzeniu w 1989 r. muru berlińskiego, który przez niego przebiegał, stał się centrum rozrywkowym i  handlowym stolicy, a także siedzibą biur, hoteli i mieszkań. Przy Placu Poczdamskim obejrzeliśmy Pomnik Ofiar Holokaustu. Wybudowanym w 2005 r. pomnikiem uczczono 6 milionów żydowskich ofiar Trzeciej Rzeszy. Monument składa się z 2711 kolumn betonowych o wysokości od 20 cm do 4,7 m. Na powierzchni 19 tys. m², kolumny te tworzą labirynt, który można przejść tylko pojedynczo, by zgodnie z zamysłem twórcy (amerykańskiego  architekta), każdy poczuł  się  tak samo sam, jak samotni, wyizolowani byli ludzie, którym odbierano życie.

Ostatnie miejsca jakie zwiedzaliśmy, to położone blisko siebie Reichstag i Brama Brandenburska. Zabytkowa Brama Brandenburska zbudowana w latach  1788 – 1791 z piaskowca, na wzór propylei akropolu ateńskiego, w 1793 r. została wzbogacona kwadrygą, którą  powoziła  bogini zwycięstwa, naga wówczas Wiktoria. Na biało pomalowana budowla nazwana została Bramą Pokoju. Brama jest jedyną budowlą zachowaną z zabudowy Placu Paryskiego po zniszczeniach 1945 r. Po wojnie została odrestaurowana, ale od czasu postawienia muru berlińskiego w 1961 r., pozostała zamknięta. Po upadku muru i ponownym zjednoczeniu Niemiec została kolejny raz odrestaurowana i przywrócona do swej pierwotnej, historycznej formy. Dziś jest symbolem Pokoju i Wolności.

Do budynku Reichstagu szliśmy Aleją Białych Krzyży upamiętniających tych, którzy zginęli przekraczając berliński mur po wschodniej  stronie. Życie straciło ok. 200 osób zastrzelonych przez wojsko z Berlina Wschodniego, pilnujące muru. Gmach Reichstagu został zbudowany w stylu neorenesansowym w latach 1884 – 1894. Było to miejsce posiedzeń parlamentu cesarstwa. Budynek uległ poważnym uszkodzeniom w czasie pożaru w 1933 r. i podczas późniejszych działań wojennych. W latach 70-tych został odbudowany, ale bez kopuły. Po zjednoczeniu Niemiec przebudowano i zmodernizowano wnętrze budynku. Zbudowano nową szklaną kopułę, która waży 1200 ton, posiada 40 m średnicy i wznosi się na wys. 24 m. Kopuła służy do oświetlania i wentylacji sali obrad. Reichstag od 1999 r. jest siedzibą niemieckiego parlamentu – Bundestagu, a od 1994 r. jest miejscem obrad Zgromadzenia Narodowego w celu wyboru prezydenta, które odbywa się co 5 lat.

Po zakończonym zwiedzaniu mieliśmy czas wolny w centrum handlowym Europa Center, z Berlina wyjechaliśmy o godz. 17-tej.

Podsumowując: program interesujący, poznawczy i bogaty. W krótkim czasie zobaczyliśmy dużo zabytków Berlina, poznaliśmy najważniejsze jego place i ulice.  Kierowcy świetnie i bezpiecznie prowadzili autokar. Pilot – przewodniczka, pani Barbara Mirowska, wyczerpująco i interesująco przekazywała informacje o zabytkach Berlina. Wszyscy uczestnicy wycieczki wrócili zadowoleni i pełni wrażeń.

Przygotowała: Maria Nowaczyk

sekcja turystyczna

Powrót